การหมั้นจึงยืดเยื้อ แต่ชาคริยาเองก็ดูจะไม่สนใจเรื่องการจะแต่งงานหรือไม่
เธอเองรู้สึกเหมือน...คอย...คอยอะไรสักอย่าง
…รอก่อน...รอก่อน...
เธอไม่รู้ ‘ใคร’ มาร้องขออย่างวิงวอน
และเธอก็ไม่รู้ว่า...ทำไมจะต้อง ‘รอ’ ตามคำขออันเศร้าสร้อยนั้น
ไม่อยากให้คุณทิ้งใคร...อย่าทิ้งใครไปอีก!"
.
...รักล้น เท่าใด เรียกรักมาก
รักจนตราบ วายชีวัน พลันสลาย
แค้นเท่าใด สุดแค้น ฤทัยมลาย
แค้นมากมาย เพราะอดีต มากลบเลือน..
