“อลิซขอให้แม่พี่เร่งรัดจัดงานแต่งงานของเราใช่ไหม”
“เอ๊ะ งานแต่งของเราอย่างนั้นหรือคะ” อลิซถามกลับอย่างแปลกใจ งานแต่งงานอะไรกัน เธอเพิ่งจะทราบก็ตอนที่เขาบอกนี่ละ
“ไม่ต้องมาตีเนียน พี่รู้ว่าอลิซรู้เรื่องนี้ดี”
“แต่อลิซไม่…”
“ไม่ต้องเถียง ถ้าอลิซอยากจะแต่งงานมากขนาดนั้น ก็ฟังที่พี่จะพูดต่อไปนี้ก็แล้วกัน”
“…”
“ถ้าอลิซอยากจะมีสิทธิ์ในตัวพี่ มีวิธีการเดียวนั่นก็คือทำให้พี่รักอลิซให้ได้ แต่ถ้าภายในสามเดือนอลิซทำไม่สำเร็จก็ออกไปจากชีวิตพี่ซะ และจบความสัมพันธ์ในฐานะคู่หมั้นที่พี่ไม่เคยเต็มใจตั้งแต่แรก”
“พี่เจค…” อลิซเรียกเสียงอ่อน ร่างบางแทบหมดแรง แต่เธอคงทำอะไรไม่ได้ นอกเสียจากจะต้องทำตามข้อเสนอที่เขาหยิบยื่นให้ คนที่รักอยู่ฝ่ายเดียวคงต้องยอมรับอย่างจำใจ
“แล้วอย่าคิดใช้ร่างกายผูกมัดพี่ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นอลิซต้องรับผิดชอบตัวเอง พี่จะไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น”
อลิซอยากจะปฏิเสธอีกครั้งว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเรื่องงานแต่งงานอะไรทั้งนั้น เอาเป็นว่าเธอยังไม่คิดถึงขั้นนั้นด้วยซ้ำ แค่ตอนนี้ได้เป็นคู่หมั้นของเขาเธอก็พอใจแล้ว แต่ถ้าเธอปฏิเสธเขาก็คงไม่เชื่อเธอแน่ และเงื่อนไขที่เขาหยิบยื่นให้ก็ทำให้เธอแทบกระอักเลือด ร่างบางชาดิก เป็นเวลาหลายนาทีกว่าเธอจะหาเสียงของตัวเองเจอ
“ทราบแล้วค่ะ อลิซจะจำไว้”
