
‘เขาไม่ใช่สิ่งของ และถึงเจ้าอยากได้ เราก็ไม่ให้!’
‘ฝ่าบาท..... ขอเพียงมีประโยคนี้ กระหม่อมก็พร้อมติดตามชั่วชีวิต แม้ตายก็ไม่เสียใจ’
เคอเว่ยชิงกล่าวสาบานในใจเงียบๆ
แค่ประโยคนี้ประโยคเดียว เขาก็ปลาบปลื้มสุดที่จะพรรณา
ต่อให้ต้องตาย ก็ไม่สามารถเปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่อฝ่าบาทได้
แต่เเล้ว....
วิกฤตที่คาบเกี่ยวระหว่างความเป็นความตาย
ก็มาถึงอย่างรวดเร็วโดยที่เคอเว่ยชิงไม่คาดคิด