“คุณกำลังจะทำร้ายฉัน!”
ลลิสาตะคอกเสียงแหลม หัวใจเต้นระส่ำ เลียมยิ้มมุมปาก ดวงตาสีเขียวเป็นประกายสวยน่ามอง กลิ่นน้ำหอมของเขาเย้ายวนและทำให้หล่อนรู้สึกเหมือนกับมีอะไรมาคลอเคลียผิว
“คุณรู้ดีว่านี่ไม่ใช่การทำร้าย”
“คงชอบแต่ลวนลามละสิ!”
เขากะพริบตาช้าๆ ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้ หล่อนสะท้านอย่างน่าอับอายเมื่อลมหายใจของเขาเป่ากระทบผิว
“ผมจะลวนลามไปทำไมในเมื่อผมรู้วิธีที่จะทำให้คุณเต็มใจ”
เลียมรวบเอวคอดด้วยมือทั้งสองข้าง เขายกร่างเพรียวบางขึ้นนั่งบนโต๊ะ ลลิสาตื่นตระหนกยิ่งขึ้นเมื่อชายหนุ่มเอนกายเข้าหา
“นี่เป็นการคุกคามทางเพศ!” เสียงของลลิสาสั่นพร่าและแผ่วเบา
เลียมลากมือลงมาที่ท้ายทอยของลลิสา ลูบผ่านใบหูและสัมผัสแก้มเนียน ดวงตาสีเขียวแซมทองเลื่อนไปมองทรวงอกอิ่มที่ขยับขึ้นลงแรง และเงยหน้าสบตาลลิสาอีกครั้ง ปลายจมูกพวกเขาแตะกัน ชายหนุ่มกระซิบแทบชิดริมฝีปากหล่อน
“ไม่มีใครคิดแบบนั้นหรอก จริงไหม?”
****
