ปฏิเสธรัก / ลัลน์ชนา

ตนิษฐา หรือ ต้อยติ๊ดริด ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าแค่การช่วย ‘คนเมา’เปลี่ยนเสื้อผ้าในคืนนั้น จะทำ

ให้เธอต้องขยับฐานะจาก ‘คู่หมั้น’กลายมาเป็น ‘ภรรยา’ของเขาแบบปัจจุบันทันด่วนอย่างนี้ และที่ทำให้สาวใสซื่อ

ต้องปวดหัวที่สุด คงหนีไม่พ้นสามีตัวดีของตนเองนี่แหละ ก็ทั้งที่เมื่อก่อนเขาเอาแต่ตั้งท่า ‘รังเกียจ’แล้วเหตุใด

เดี๋ยวนี้ถึงได้คอยแต่จะหาเรื่อง ‘ล่วงเกิน’เธอแบบนี้ล่ะ!

ฆนัตว์ หรือ พี่แมน ก็ไม่คิดเช่นกันว่าวันที่เขากับต้อยติ๊ดริดต้องแต่งงานกันจะมาถึงจริงๆ ทั้งที่เขาตั้งใจ

จะทำเฉยๆ และไม่คิดจะใส่ใจใดๆ แต่ให้ตายสิ! แค่ได้เห็นว่าเธอไปสนิทกับผู้ชายคนอื่นเท่านั้นแหละ คนที่ตั้งท่าจะ

‘เฉย’ ก็ชักจะ ‘อยู่ไม่สุข’ เสียแล้ว!



‘เป้าหมายมีไว้พุ่งชน ส่วนเป้ากางเกงนี่...คงต้องเบามือหน่อย’

ต้อยติ๊ดริดสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ก่อนกางมือออกเพื่อดำเนินการในขั้นตอนสุดท้าย

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

เสียงหัวใจของเธอเต้นรัวเหมือนมีใครนำลำโพงดอกใหญ่มาตั้งข้างๆ ต้อยติ๊ดริดแตะมือลงบนขอบกางเกงช้าๆ

พลางหลับตาปี๋ ท่องซ้ำๆ ในใจ

‘จับกางเกง ปลดกระดุม รูดกางเกงออก จับ ปลด รูด จับ ปลด รูด’

หญิงสาวรู้แล้วว่าหายใจโล่งปอดเป็นอย่างไรเมื่อสามารถถอดกางเกงออกจากร่างหนาได้ในที่สุด มือบางตวัดผ้า

ห่มขึ้นเพื่อปิดร่างกายเขาพลางบ่น

“จริงๆ ไม่ต้องถอดกางเกงก็ได้นะเนี่ย ปอดไม่ได้อยู่ใต้กางเกงเสียหน่อย อุ๊ย!”

ต้อยติ๊ดริดเผลอหวีดร้องออกมาเมื่อจู่ๆ คนที่เธอคิดว่าหลับสนิทไปแล้วคว้าหมับเข้าที่ชายผ้าอีกด้านก่อนกระชาก

จนร่างเธอเสียหลักล้มไปบนร่างของเขา!