เพื่อหลบหลีกการแต่งงานไม่พึงปรารถนา โรเบิร์ต สแตนลีย์ นักธุรกิจหนุ่มสุดหล่อแห่งสแตนลีย์คอร์เปอร์เรชันจึงต้องหาทางออกด้วยการจ้าง ‘ผู้หญิงสักคน’ มาแต่งงานด้วยแบบสายฟ้าแลบ!
ปณาลี รัตนเดชากุล ถ้าไม่มีเหตุจำเป็นต้องใช้เงินแล้วละก็ เธอไม่มีวันยอมรับจ้างแต่งงานกับ ‘หนุ่มเพลย์บอยสายหื่น’ อย่างเขาเด็ดขาด
“แล้วฉันต้องแต่งงานหลอกๆ กับนายนานแค่ไหน”
“ก็แค่ปีเดียว”
“ก็แค่...นายใช้คำว่าก็แค่งั้นหรือ สำหรับฉันมันตั้งปีหนึ่งต่างหากล่ะ”
“เอาน่า เดี๋ยวนี้เวลาเดินเร็วจะตาย เผลอแป๊บๆ ก็ผ่านไปหนึ่งปีแล้ว” เขาไม่ได้แค่ปลอบใจเธอ แต่คล้ายจะปลอบใจตัวเองด้วย ชายหนุ่มย้ำบอกตัวเองว่าเขาต้องอดทนเพื่อความสุขในอนาคต
“ว่าแต่ทำไมคุณถึงต้องทำท่าทางหนักใจซะขนาดนั้นด้วย อย่าบอกนะว่าคุณกลัวการอยู่ใกล้ชิดกับหนุ่มเพอร์เฟ็กต์อย่างผม แต่ก็อย่างว่าละน้า...ผู้ชายอะไรไม่รู้ ทั้งหล่อ มีเสน่ห์ หุ่นดี ฉลาด แถมยังรวยอีก”
หญิงสาวทำหน้าพะอืดพะอม เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอใครที่หลงตัวเองหนักขนาดนี้มาก่อนเลย
“ไง คุณกลัวใช่ไหม ถ้าหากต้องอยู่ใกล้ชิดกับผม คุณกลัวจะตกหลุมรักผมล่ะสิ”
“ฮึ...ไม่มีวันซะหรอก คนอย่างฉันไม่มีวันตกหลุมรักผู้ชายหลงตัวเองอย่างนาย!”
โรเบิร์ตหัวเราะเพราะคำพูดและท่าทางที่แสนจะมั่นอกมั่นใจของเจ้าหล่อน เขาจึงเร่งขยับตัวลุกมานั่งลงตรงที่ว่างข้างๆ พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
“เอาไว้ผมจะรอดู คุณจะสามารถต้านทานเสน่ห์ของหนุ่มสแตนลีย์ผู้เพอร์เฟ็กต์ได้จริงหรือเปล่า”
