เขาตั้งแง่รังเกียจเพราะหล่อนต่ำต้อยกว่า บังคับขู่เข็นให้เลิกยุ่งกับคนในตระกูลอนันตเมธา ขณะที่หล่อนกลับเชิดหน้าท้าทาย ความเย่อหยิ่งของอีกฝ่ายกลายเป็นความยั่วยวนที่ดึงดูดให้เขาเข้าใกล้ สิ่งที่ตามมาจึงมิใช่การแย่งชิง แต่มันคือการสั่งสอนให้รู้ว่าคนอย่างเขาทำได้ทุกอย่าง แม้แต่การแยกหล่อนจากคนรัก!!
ทว่า...เขากลับตกหลุมที่ตัวเองขุด ถูกพันธนาการ ‘ขยะ’ ที่เคยตราหน้าไว้ผูกมัดจนดิ้นไม่หลุด!!
“ผูกให้หน่อยสิ”
กันติชาหลุบตามองสายเนกไทที่ชายหนุ่มยื่นมาตรงหน้าแล้วสบตาก่อนบอกออกไป
“ดิฉันผูกไม่เป็นค่ะ”
พูดจบก็หมุนตัวกลับแต่เอวเล็กถูกวงแขนแข็งแรงตวัดรัดเข้าไปอยู่ในวงแขนของเขาเอาไว้อย่างรวดเร็วจนไม่ทันตั้งตัว
“เลือกเอา จะผูกเนกไทให้ผมหรือจะให้ผมจูบคุณ!”
หญิงสาวสะบัดหน้าหนีใบหน้าคมที่ก้มลงมาใกล้ด้วยความเกลียดวูบหนึ่ง
“ถอยไปนะ! หยุดเอาปากเน่าๆ ของคุณมาแตะต้องฉันนะ”
“อะไรนะ!” ชายหนุ่มถลึงตาใส่ เขาทำเสียงคำรามในลำคอพลางบอก “ปากดีนักใช่ไหม งั้นลองโดนปากเน่าๆ จูบอีกสักทีก็แล้วกัน!”
พูดจบริมฝีปากได้รูปก็ฉกวูบ แต่หญิงสาวไม่ยอมตกเป็นของเล่นเขาอีก ริมฝีปากนุ่มหวานจึงเม้มแน่น ไม่ยอมเปิดให้เข้าไปสำรวจความหวานภายในโพรงปากได้อีก ชายหนุ่มจึงเปลี่ยนเป็นซุกไซ้ซอกคอจนหญิงสาวต้องร้องออกมาอย่างเจ็บใจ
“อื้อ ปล่อยนะ ปล่อยฉัน!!”
ทว่า...เขากลับตกหลุมที่ตัวเองขุด ถูกพันธนาการ ‘ขยะ’ ที่เคยตราหน้าไว้ผูกมัดจนดิ้นไม่หลุด!!
“ผูกให้หน่อยสิ”
กันติชาหลุบตามองสายเนกไทที่ชายหนุ่มยื่นมาตรงหน้าแล้วสบตาก่อนบอกออกไป
“ดิฉันผูกไม่เป็นค่ะ”
พูดจบก็หมุนตัวกลับแต่เอวเล็กถูกวงแขนแข็งแรงตวัดรัดเข้าไปอยู่ในวงแขนของเขาเอาไว้อย่างรวดเร็วจนไม่ทันตั้งตัว
“เลือกเอา จะผูกเนกไทให้ผมหรือจะให้ผมจูบคุณ!”
หญิงสาวสะบัดหน้าหนีใบหน้าคมที่ก้มลงมาใกล้ด้วยความเกลียดวูบหนึ่ง
“ถอยไปนะ! หยุดเอาปากเน่าๆ ของคุณมาแตะต้องฉันนะ”
“อะไรนะ!” ชายหนุ่มถลึงตาใส่ เขาทำเสียงคำรามในลำคอพลางบอก “ปากดีนักใช่ไหม งั้นลองโดนปากเน่าๆ จูบอีกสักทีก็แล้วกัน!”
พูดจบริมฝีปากได้รูปก็ฉกวูบ แต่หญิงสาวไม่ยอมตกเป็นของเล่นเขาอีก ริมฝีปากนุ่มหวานจึงเม้มแน่น ไม่ยอมเปิดให้เข้าไปสำรวจความหวานภายในโพรงปากได้อีก ชายหนุ่มจึงเปลี่ยนเป็นซุกไซ้ซอกคอจนหญิงสาวต้องร้องออกมาอย่างเจ็บใจ
“อื้อ ปล่อยนะ ปล่อยฉัน!!”
